Financieel risico is kans dat de waarde van de financiële activa (bezittingen) fluctueert, zowel positief als negatief. Dit laatste in tegenstelling tot veiligheidsrisico’s waarbij alleen de negatieve uitkomsten een rol spelen. Er wordt wel onderscheid worden gemaakt tussen risico en onzekerheid, meer specifiek Knightiaanse onzekerheid. Daarbij is risico meetbaar, terwijl dat voor onzekerheid niet het geval is. In de praktijk wordt dit onderscheid evenwel veelal niet gemaakt en wordt onzekerheid als risico behandeld. Bij de meeste financiële instellingen is het beheersen en beperken van het risico opgedragen aan een aparte organisatorische afdeling risicomanagement (Engels: risk management). Sinds de kredietcrisis is de aandacht voor risk appetite, de mate waarin organisaties risico’s willen nemen om hun doelstellingen te bereiken, toegenomen. Om risicobeheer te integreren in de bedrijfsvoering zullen organisaties hun risk appetite in samenhang met hun doelstellingen moeten bepalen, communiceren en monitoren. Hoewel er in de literatuur een groot aantal typeringen van (deel-)risico’s zijn genoemd, bestaat er een redelijke consensus over de vormen van risico waarmee een financiële instelling in elk geval te maken heeft, en die men derhalve op enigerlei manier zal moeten trachten te bewaken. De navolgende opsomming heeft zeker niet de pretentie van volledigheid.