“Ik heb als horeca ondernemer jarenlang alles netjes betaald, maar toen corona kwam, wilde de bank van mij af. De opstelling van Briqwise was totaal anders: ‘Hoe kunnen we je helpen?’ Tot mijn verrassing was de financiering binnen drie weken geregeld en zijn de voorwaarden ook nog eens heel prettig. Alle kopzorgen die ik gehad heb, zijn helemaal weg. Ik heb weer lucht en ruimte om te ondernemen.”
Horeca ondernemer in hart en nieren
Hans Ribbers is eigenaar van café-restaurant De Tapperij in Ruurlo en ondernemer in hart en nieren. Het horecawezen is hem met de paplepel ingegoten, vertelt Ribbers: “Mijn vader voetbalde vroeger in Borculo en naast het voetbalveld zat horecabedrijf Kerkemeijer dat van plan was te sluiten. Toen dacht mijn vader: ‘Ik wil mijn clubje niet kwijt, ik begin een horecabedrijf’. Dat was in 1976, ik zat toen in de zesde klas van de basisschool. We zijn naar Borculo verhuisd en daar is het ook voor mij begonnen. Je helpt mee, doet de koksopleiding, doet op verschillende plekken werkervaring op… en zo is het steeds meer gaan kriebelen.
In 1992 ben ik voor mezelf begonnen, toen was ik 25. Ik kon starten met de horeca papieren van mijn vader, maar moest nog wel zelf een diploma halen. Niks voor mij, die theorie, ik ben een praktijkmens. Ik heb die hele tijd geen boek ingekeken; toch slaagde ik, met twee zesjes en een zeven.”
Je werkt keihard, maar je bent vrij
“Inmiddels zit ik alweer 42 jaar in het vak en volgend jaar bestaat de Tapperij 30 jaar. Wat ik het mooist vind? De vrijheid die je hebt als ondernemer. Nou ja, normaalgesproken dan. Op dit moment bepaalt de overheid veel te veel. Het is wel keihard werken, zeven dagen per week. Je bent er continu mee bezig. Vooral de laatste vijf, zes jaar gaat het hartstikke goed. We hebben ook andere tijden gekend, zowel zakelijk als privé, en als je de periode van nu daarmee vergelijkt, dan is corona maar een klein ding.
Het bedrijf bestaat uit een restaurant, een zaal, een terras aan de voorzijde en een terras aan de achterzijde. Vroeger was het een café voor de jeugd, maar sinds een aantal jaren is het uitgaansleven compleet veranderd. Jongeren drinken de hele avond thuis en pakken pas om 1 uur de fiets om het dorp in te gaan. Voor onze omzet was dat funest. We hebben van alles geprobeerd, maar zelfs een live band en een DJ hielpen niet om de jeugd eerder naar ons toe te krijgen.”
Ondanks corona doen we het goed
“Voor mij was dat reden om de boel om te gooien en de nadruk te leggen op het restaurant. Dat heeft goed uitgepakt. Voor corona draaide het als een tierelier, maar ook nu doen we het niet slecht. Op dit moment is catering de corebusiness en ook de ‘to go’ loopt goed. Dat is het mooie van een dorp; als jij voor het dorp klaarstaat, wordt dat gewaardeerd en gunnen mensen jou ook wat.
Ik heb 23 mensen aan het werk; er is er maar eentje gestopt. Deze hele coronaperiode zijn we actief gebleven. Natuurlijk was het moeilijk, vooral in het begin. Ik heb soms met tranen in de ogen naar de conferenties gekeken. De laatste tijd niet meer. De informatie wordt voortijdig gelekt richting de pers, dus je weet wel waar het naartoe gaat. Na die persconferenties gaan we samen zitten en kijken we elkaar aan: ‘Heeft iemand ideeën?’ Het beste idee wordt beloond met een kratje bier.”
Niet klagen, d’ran! Fanatiek en creatief zijn
“Zo hebben we een Tafeltje Dekje georganiseerd voor ouderen die geïsoleerd zijn geraakt, omdat alles wat in groepsverband plaatsvond niet meer mag. Het gaat in totaal om 45 ouderen. Voor hen maken we ouderwetse Hollandse kost: rode kool, aardappelpuree en rundvlees, een stamppotje, dat soort gerechten.
Voor de voetbal zijn we hoofdsponsor en hebben we onlangs een bingo georganiseerd. Dat is leuk voor de club én voor jezelf. We hebben in twee maanden 5400 maaltijden geserveerd. Ook de zomer liep het best goed, ondanks corona. (Voor de zaak is dat mooi, helaas word ik gekort op mijn NOW als mijn omzet boven een bepaalde grens valt.) Ondertussen hebben we ook qua onderhoud een flinke inhaalslag gemaakt. Vóór corona hadden we het zo druk dat we daar nauwelijks aan toekwamen. Nu hebben we alles opgeknapt en geschilderd; je herkent het niet weer.
Je kunt wel bij de pakken neer gaan zitten, maar zo zit ik niet elkaar. Je moet d’ran en je moet creatief zijn. Ik heb een mooi, jong team, met veel scholieren. Als je het gezellig maakt en zorgt dat je samen een beetje schik hebt, kom je een heel eind.”
Financiering zonder bank
“Daarnaast heb je natuurlijk geld nodig om te ondernemen. En een bank of andere financier die snapt wat je als ondernemer nodig hebt. Die naast je gaat staan in plaats van tegenover je. Het verschil daartussen heb ik de afgelopen maanden goed gemerkt.
In maart vorig jaar kregen we een aflossingspauze van zes maanden van de Rabobank. Toen later de tweede lockdown kwam, wilde ik graag verlenging voor een half jaar, zodat je iets meer speling hebt. Dat ging veel gemakkelijker dan ik dacht. De bank was heel duidelijk: “Dat kunnen we regelen, maar dan moet u op 30 juni vertrokken zijn.” Als je altijd alles netjes betaald hebt en ze zeggen doodleuk: ‘Met een half jaar wegwezen’, komt zo’n mededeling rauw op je dak. Je denkt dat je een vertrouwensband hebt, maar het vertrouwen was er helemaal niet. Wat me daarbij ook stoort, is dat zo’n accountmanager dit vanachter zijn bureau beslist. ‘Kom nou eens kiek’n’, heb ik later eens gezegd. Dat deden ze, met z’n tweeën, en toen waren ze verbaasd: ‘Goh, ik had een heel andere voorstelling van het bedrijf; ik verwacht dat het zo groot zou zijn’.
Voor mij was het klaar; ik ben op zoek gegaan naar een alternatief. Zo kwam ik in gesprek met Richard Buitink van Credion Deventer. Die heeft me in contact gebracht met Briqwise en daarna was het in drie weken voor elkaar!”
Ik heb weer ruimte om te ondernemen
“Nu betaal ik een rente die 2% lager is dan bij de bank. Een bank wil bij een horecabedrijf altijd zo snel mogelijk geld hebben. En als je een keer een extra goed jaar hebt, dan vragen ze of je méér kunt aflossen. De bijkomende kosten bij de bank waren ook heel hoog; bij Briqwise betaal ik eenmalig een fee. Ik hoef maandelijks veel minder verplicht af te lossen dan bij de bank. Dat scheelt zoveel. Je krijgt weer lucht, meer vrijheid; meer ruimte om te ondernemen.
De manier waarop het is gegaan, was ook heel prettig. Voordat Guus Oerlemans van Briqwise op bezoek kwam, was ik best zenuwachtig. Omdat ik heel andere gesprekken gewend was, ging ik er te negatief in. Ik had het idee: ‘Het zal wel weer niet goed komen’. Bij de bank is het altijd heel zakelijk en gaat het alleen maar om zekerheid voor de bank zelf. Maar dit verraste me, het was compleet anders. Guus straalde rust uit en dacht met ons mee: ‘Wat heb je nodig?’
Mijn schoonvader is controller en zat ook bij het gesprek. Na afloop keken we elkaar aan: ‘Wat is ons nu overkomen? Dit kan niet waar zijn’… Zo gemoedelijk als het gesprek ging, en die insteek: ‘Hoe kunnen we je helpen?’ Onvoorstelbaar.
Daarna was het even afwachten, omdat ze alles moeten bekijken, maar het kwam allemaal rond. Ik ben er hartstikke blij mee. Al die kopzorgen die ik gehad heb, zijn helemaal weg.”
Vertrouwen in de toekomst
“Wat betreft corona ben ik ook optimistisch. Ik denk dat we het ergste hebben gehad en dat we half of eind mei weer open mogen. En let op, dan is het hek van de dam. Dan zit het hier knettervol en ben ik blij dat ik alle personeel nog heb.
Jazeker, ik heb er alle vertrouwen in. Ik denk dat we er sterker uitkomen!”
